Schäißbuch (D’)

Een Buch an dem Folkloristesches festgehalen gouf, salopp gesot “all Schäiss” (dohier den Numm). Steet an der Traditioun vun den Folkloresbicher an der Belsch an der eeler, eegener vun den “Béierbicher” oder Bierzeitungen.
DAT Schäissbuch wat di Al am Prinzip menge wa si vun em schwëtzen gouf virun allem an de 60er Joere gepflegt an ass an de 1970er verschwonnen. Ee Schäissbuch wat 1970 ugeluegt gouf blouf dogéint erhalen. Den Henri Kox huet dest 1996 dem Archivar iwwerginn. Hei een Auszuch:

Di meeschte Saachen di dra stinn, sinn allerdéngs nach nit fir d’Öffentlechkeet verdaulich a wäerten nach e puer Joerzéngten ënner Verschloss bleiwe mussen.